Lista projektów czytelniczych realizowanych w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa.

10 maja uczniowie klasy I wybrali się na wycieczkę do Gdańska. Pod przewodnictwem pani  Ani Murawskiej, podążaliśmy śladami wybitnego gdańszczanina, rajcy, browarnika i astronoma Jana Heweliusza.
Wcześniej jego życiorys poznaliśmy czytając książkę Anny Czerwińskiej-Rydel pt Wędrując po niebie z Janem Heweliuszem.
Podczas spaceru po Starym i Głównym Mieście widzieliśmy Ratusz Staromiejski, pomnik Jana Heweliusza oraz Niebo Północne, Kościół Św. Katarzyny, a także miejsca, w których Jan Heweliusz się urodził i mieszkał. Uczestniczyliśmy w lekcji muzealnej w Muzeum Zegarów.  Wiele wrażeń dostarczyło nam wejście na wieżę kościoła Św. Katarzyny, gdzie wysłuchaliśmy koncertu dzwonów, a najodważniejsi z nas podziwiali panoramę Gdańska.
Nasza wycieczka zakończyła się zabawą na placu zabaw oraz lodami Miś.

Realizacja Projektu:

Olga Barasińska

 Czy można uwspółcześnić bohatera mitologicznego?

Mity, pradawne historie... Jak sprawić, aby młodzież chętniej sięgała po pozycję Jana Parandowskiego czy Zygmunta Kubiaka? Dlaczego to co odległe historycznie, staje się obce, niezrozumiałe i w końcu zapomniane przez uczniów? Co zrobić, aby Mitologia była chętniej czytana, a młodzież czerpała z niej wzorce i naukę?

Na te pytania próbowali znaleźć odpowiedź uczniowie klasy VII, którzy podczas lekcji języka polskiego omawiali najpopularniejsze historie herosów i greckich bogów. W dyskusji na temat mitologii zgodnie stwierdzono, że trzeba by było uwspółcześnić bohaterów. Zwrócić uwagę na uniwersalizm mitów, bogactwo frazeologizmów i toposów.

Młodzież postanowiła bliżej przyjrzeć się Tezeuszowi. Dzięki pracy w grupach powstały inspirujące plakaty, dzięki którym postać herosa „ożyła” i stała się bohaterem współczesnym. Wskazano na wspaniałe, godne naśladowania cechy i czyny bohatera, ale dostrzeżono też jego wady i negatywny wpływ na najbliższe otoczenie. Plakaty, które zawisły na szkolnych korytarzach na pewno zwróciły uwagę innych uczniów na tę postać i kto wie, może grono miłośników Mitologii wkrótce się powiększy.

Projekt „Współczesny Tezeusz” realizowany był w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa. Jego głównym celem było zachęcenie uczniów szkoły do czytania mitologii greckiej i słowiańskiej.

Realizacja projektu: Magdalena Sykut

Uczniowie klasy VII i III gimnazjum, którzy uczęszczają na lekcje języka kaszubskiego realizują projekt czytelniczy „Twórcy z naszych stron”.

Młodzież zapoznała się z biografią znanego na Pomorzu pisarza i kompozytora Jerzego Stachurskiego.

W bibliotece szkolnej znajdują się 3 publikacje autorstwa Stachurskiego: „Naczynia połączone mowy”, „Droga” oraz „Lustro rzeki”.

Uczniowie wzięli udział w najnowszym projekcie realizowanym przez J.Stachurskiego : „Pusta noc” - spektakl na orkiestrę smyczkową, chór, solistów i aktorów. Widowisko odbyło się 11 października 2018 r., w Kolegiacie pod wezwaniem Świętej Trójcy w Wejherowie.

Reżyserem widowiska był Wojciech Rybakowski, muzykę i aranżacje stworzył Cezary Paciorek, autorem tekstów był Jerzy Stachurski. W projekt zaangażowana została m.in. Cappella Gedanensis oraz Camerata Musicale, partie solowe zaśpiewali: Katarzyna Bierecka i Maciej Miecznikowski.

Pusta noc należy do najbardziej znanych kaszubskich obrzędów związanych ze śmiercią. Poprzedzała ona bezpośrednio dzień pogrzebu. Jej nazwa wywodzi się od pustki, jaka pozostała po śmierci członka wspólnoty, oznacza jego brak przy wspólnych modlitwach. Polegała ona na wspólnym czuwaniu w domu zmarłego, modlitwie i śpiewaniu pieśni żałobnych.

Autorzy wejherowskiego projektu podjęli udaną próbę przybliżenia widom w sposób artystyczny tego odchodzący powoli w niebyt kaszubskiego obrzędu. Spektakl opowiadał również o tajemnicy odchodzenia człowieka. I choć temat wydaje się wstrząsający i ponury to twórcom udało się wzbudzić w słuchaczach poczucie nadziei i spokoju.

Niezwykłym doświadczeniem podczas spektaklu był „dotyk ciszy” . W niektórych wzbudzał niepokój, a innym pozwolił na zadumę.

Zamyślenie i refleksję w słuchaczach wzbudziły przepiękne teksty, w których zauważyć można było celebrowanie słów przez ich autora. Niejednokrotnie, wyśpiewywane słowa, nabierały dla obecnych nowej wartości, nowego nawet może znaczenia. Głębokie emocje wywoływała również muzyka i wyświetlane obrazy.

Kolejnym etapem projektu było przeprowadzenie wywiadu z Jerzym Stachurskim.

Realizacja projektu: Lucyna Reiter-Szczygieł

„Ważna jest siła wyobraźni”.

Rozmowa z Jerzym Stachurskim

1. Skąd zna Pan język kaszubski?

Moja mama pochodzi z Kłosowa (gmina Przodkowo). Tutaj ,w dzieciństwie- do momentu pójścia do szkoły podstawowej,  przebywałem u dziadków, więcej w Klosowie, niż w Gdańsku. W tym czasie, w latach sześćdziesiątych XX w. wszyscy  dookoła używali tylko języka kaszubskiego. Także w sklepie, przy wykonywaniu prac domowych, na polu, przy żniwach i uroczystościach rodzinnych. Moi dziadkowie mówili tylko w języku kaszubskim. Podobnie było z moja mamą, moimi ciotkami, wujkami, sąsiadami, którzy mówili tym językiem przy okazji różnych spotkań. W ten sposób, w sposób naturalny, język ten wpłynął do moich zasobów językowych , obok języka polskiego.

2. Jaką rolę pełni on w Pana życiu i twórczości?

Dopiero w latach 70-tych XX wieku, kiedy wygrałem Konkurs literacki na wiersze napisane w języku kaszubskim, zacząłem go częściej stosować w mojej twórczości literackiej i muzycznej. Stał się obywatelem mojego świata. Dzisiaj, razem z nim odkrywam miejsca, które mnie zachwycają, albo zapraszają do wspólnego świętowania nowego wiersza czy piosenki. Jest dla mnie ważny, bo chroni moją prywatność przed coraz bardziej agresywnymi czasami.

3. Kiedy pierwszy raz pomyślał Pan, że będzie kompozytorem i pisarzem?

W  IV klasie szkoły podstawowej.

4. Jakie jest Pana motto życiowe?

Jeżeli coś zaczniesz, to zawsze to skończ !

5. Który utwór z Pana twórczości jest najważniejszy?

Wszystkie są  ważne.

6. Czy ma pan swojego ulubionego twórcę kaszubskiego ?

Tak mam, jest nim Jan Drzeżdźon.

7. Byliśmy obecni na koncercie „Pustô noc”, który odbył się w Wejherowie. Czym inspirował się pan pisząc teksty na potrzeby tej realizacji?

Przebywając u moich dziadków w Kłosowie,  wielokrotnie uczestniczyłem  w "pustej nocy", kiedy żegnaliśmy  kogoś z rodziny czy kogoś ze wsi. To były moje zapamiętania, które teraz przetworzyłem na potrzeby tego utworu.

8. Czy woli Pan pisać utwory dla dzieci czy dorosłych? Który z tych odbiorców jest „trudniejszy”?

Ująłbym tę odpowiedź w ten sposób- każdy z tych odbiorców, czy wykonawców, wymaga innego języka muzycznego czy literackiego. Każdy twórca zawsze zadaje sobie pytanie- czy to zadanie rozwiążę w sposób zadawalający odbiorcę. Oczywiście, są tematy trudne! A wtedy ważna jest siła wyobraźni!

9. Zdobył Pan wiele nagród za swoją twórczość. Która z nich jest Panu najbliższa?

Każda jest ważna, bo każdą otrzymałem w innym momencie mojego życia.

10. Jak zachęciłby Pan naszych rówieśników do pisania wierszy lub opowiadań?

Jest takie powiedzenie, że każdy powinien znaleźć swoje miejsce w życiu, w każdym zawodzie. Wtedy to co będziemy robili będzie dawało nam radość. Podobnie jest z twórczością. Jeżeli  jest w nas "siła", która pochyla nas nad kartką papieru, to warto to zauważyć ...może to jest znak,        że powinniśmy pisać.

11. W życiu i pracy czy jest Pan optymistą, realistą czy pesymistą? Dlaczego?

Każdy twórca jest optymistą. Musi wierzyć, że  nowy pomysł zrealizuje.

12. Jaki był Pana ulubiony przedmiot w szkole?

Od najmłodszych lat lubiłem książki, gazety. Kiedy miałem 3-4 lata najchętniej przebywałem w "towarzystwie" czasopisma dla dzieci "Swierszczyk". Mam do tej pory kilka egzemplarzy z roku 1955. Z tego zapewne zrodziła się moja fascynacja książką, jej magią tworzenia. Z tego też zrodziło się  moje zamiłowanie do pisania wierszy i muzyki. W szkole podstawowej moim ulubionym przedmiotem była muzyka, w Liceum był nim język polski.

Dziękujemy za rozmowę

Wywiad przeprowadzili  uczniowie Społecznej Szkoły Podstawowej z Przedszkolem w Karczemkach (Anna Fopke, Alexandra Stenka, Agata Fopke, Dominika Liboń, Mateusz Herrmann, Weronika Pałubicka, Nikola Machalińska, Oliwia Wicka) w ramach projektu „Twórcy z naszych stron”. Koordynator zadania Lucyna Reiter-Szczygieł.

Uczniowie podczas zajęć podejmują tematy skłaniające do refleksji nad przeszłością i przyszłością człowieka i świata. Młodzież dyskutuje na znaczeniem takich wartości jak: moralność, empatia, wolność słowa i postępowania.

Podczas rozmów i dyskusji każdy ma prawo wyrażać swój pogląd i każdego zdanie jest szanowane. Nikt nikogo nie ocenia, nie wyśmiewa, nie potępia. Każdego głos jest tak samo cenny i wartościowy.

W dyskusjach, prowadzący, często odwołuje się do literatury światowej i polskiej.

Realizowane tematy podczas dyskusji z wykorzystaniem literatury:

• Nurty filozoficzne na podstawie dzieł Stanisława Lema: „Bajki robotów”, „Solaris”;
• Pieniądz w życiu człowieka: G.Orwell, Folwark zwierzęcy;  A.Huxley, Ten wspaniały świat;
• Filozofia wolności: N.H. Kleinbaum, Stowarzyszenie umarłych poetów; K. Kesey, Lot nad kukułczym gniazdem, G.Orwell, Rok 1984;
• Sztuczna inteligencja:  S.Lem, Test pilota Pirxa; Arthura C. Clarka, Odyseja kosmiczna 2001.

Projekt realizowany jest przez uczniów klasy III gimnazjum w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa.

Realizacja projektu: Damian Szczygieł

27 marca 2018  r. na zaproszenie Biblioteki Publicznej w Kielnie  młodzież klasy II gimnazjum  wzięła udział w warsztatach literackich Chcę być kimś, czyli jak osiągać sukces w czasach, kiedy wszyscy mają „wywalone”, prowadzonych przez Michała Zawadkę.

Warsztaty miały uświadomić młodzieży wiele ważnych aspektów kształtujących życie: wiarę w siebie, znaczenie marzeń i pasji, potęgę wyobraźni, przekonanie o możności osiągania celów. A książki? Przez cały czas były obecne. Pan Michał czytał wiersze motywacyjne ze zbioru pt. Zarządzanie marzeniami. Ich teksty były oczywistym nawiązaniem i ilustracją tego, co nasz gość mówił podczas warsztatów. Kilkakrotnie też niemalże z matematyczną dokładnością udowadniał wszystkim uczestnikom spotkania, jak niewiele trzeba z siebie dać, aby czytać – dużo i z pożytkiem dla własnego rozwoju osobistego – ot, po prostu: aby BYĆ KIMŚ! Podczas spotkania nasza młodzież poznała, czym jest grupa oraz czy poczucie własnej wartości i świadomości kłóci się z przynależnością do niej, a także czy pasja, zainteresowania i osiągnięcia to powód do dumy czy wstydu. Namawiał do efektywnego gospodarowania własnym czasem i pracy nad rozwojem osobistym. Uczestnicy spotkania bardzo żywo reagowali na przekazywane treści oraz chętnie brali udział w warsztatach, co świadczy o tym, że zagadnienia te były niezwykle ważne dla młodych ludzi. Na zakończenie p. Michał Zawadka podziękował młodzieży za aktywny udział w warsztatach oraz podpisał książki, które można było nabyć po spotkaniu.

Uzupełnieniem spotkania z pisarzem była praca w grupie, prowadzona pod kierunkiem wychowawcy. Młodzież pracowała z książkami autora, poznając jego twórczość oraz szerzej przyglądając się jest biografii. Uczniowie dowiedzieli się m.in., że Michał Zawadka jest autorem książek dla dzieci, członkiem Stowarzyszenia Profesjonalnych Mówców oraz Toastmasters International, mistrzem Polski Przemówień Publicznych. Jest postacią wszechstronnie uzdolnioną, ponieważ ponadto jest aktorem, konferansjerem, lektorem czy copywriterem. Pasją Michała Zawadki jest retoryka, sztuka słowa, możliwości i tajemnice umysłu oraz osiąganie założonych celów. Od kilku lat jest mówcą inspiracyjno-motywacyjnym, trenerem wystąpień publicznych.

Na koniec gimnazjaliści stworzyli plakaty promujące książki autora oraz zapisywali ważne ich zdaniem sentencje, którymi chcieliby się kierować. 

Uczniowie zgodnie stwierdzali, że poznali  nietuzinkową postać. Od września w bibliotece szkolnej znajdują się książki pana Michała, po które chętnie sięgają uczniowie naszej szkoły.

Realizacja projektu: Monika Foigt

W listopadzie dla uczniów klasy V a i V b ogłoszono konkurs plastyczno-literacki na lapbooka, czyli edukacyjny album/książkę. Celem  konkursu było  zachęcenie uczniów do czytania i czerpania wiedzy z książek, rozbudzanie indywidualnych  zdolności  i  zainteresowań,  rozwijanie  umiejętności  plastycznych,  estetycznych  oraz umiejętności przekazania i zaprezentowania swojej wiedzy.
 Lapbooki zbudowane są z grubszej teczki, w środku której przykleja się książeczki, kieszenie, harmonijki, wachlarze, ilustracje, notatki, pozwalające na uporządkowanie informacji według pomysłu i inwencji autora.
Uczniowie klasy V a wykonywali albumy do lektury pt. Chłopcy z Placu Broni, zaś klasa V b przygotowała lapbooki dotyczące książki pt. Tajemniczy ogród. Trzeba przyznać, że dzieci wykazały się dużą kreatywnością w przygotowaniu prac. Po sprawdzeniu i ocenieniu albumów zostały przyznane następujące miejsca:
Klasa V a:
I miejsce- Agata Mocarska
II miejsce – Maksymilian Merchel
III miejsce- Magdalena Kińczyk
Ex aequo III miejsce – Weronika Dawidowska, Maja Słowik
 
Klasa V b:
I miejsce: Adam Sosnowski
II miejsce: Lucas Williams
Ex aequo II miejsce: Zuzanna Czaja
III miejsce: Konrad Wroński
Uczniów nagrodzono dyplomami oraz słodkimi upominkami. Serdecznie gratulujemy!

Realizacja projektu: Monika Foigt

W ramach wspierania programu propagującego czytelnictwo wśród uczniów klasa IV przeniosła się do niezwykłej szkoły – Akademii pana Kleksa. Albert Einstein powiedział, że „wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy”, dlatego uczniowie klasy IV puścili wodze fantazji, by zmierzyć się z wyzwaniem rzuconym im przez pana Kleksa. Dzięki tej lekturze mogli wykazać się kreatywnością, co postanowiłam wykorzystać proponując im niecodzienne metody pracy z tekstem. Za pomocą fragmentu lektury uczniowie sformułowali  instrukcję robienia kleksów, by wziąć udział w kleksografii – niezwykłej lekcji pobudzającej wyobraźnię. Ja, próbując wcielić się w postać profesora, musiałam  zmierzyć się z niesfornymi kleksami, by ostatecznie wygłosić : „ Bardzo trudno jest mi orzec,/ Czy to ptak, czy nosorożec”. Dlatego też to zadaniem uczniów było ułożenie historyjki bądź wierszyka na temat powstałej „kleksowej” kompozycji.

Zabawa słowem nie zakończyła się jedynie na lekcji kleksografii. Uczniom tak spodobał się tytułowy bohater, że na podstawie fragmentów opisujących tę postać, dzięki pracy w grupach, powstały barwne plakaty, przedstawiające sylwetkę Ambrożego Kleksa. Uczniowie ćwiczyli słownictwo opisujące, szukali synonimów cech postaci. Przekład intersemiotyczny potwierdził, że literatura pobudza wyobraźnię młodego odbiorcy. Plakaty były twórcze, z wykorzystaniem różnorodnych technik plastycznych. Uczniowie zadania wykonali wzorowo i dzięki takiej formie pracy,  lektura- mam nadzieję - kojarzyć im się będzie ze wspólną zabawą, a nie koniecznym obowiązkiem.

Realizacja projektu: Magdalena Sykut

Jak trudno mówić o uczuciach, chorobie i śmierci przekonali się ostatnio uczniowie klasy VIII. Młodzież przygotowała  się do omówienia pozycji Erica Emmanuela Schmitta „Oskar i pani Róża” Lektura, wymagająca niezwykłej subtelności w rozmowie i taktu w wypowiedziach, ujawniła niezwykłą wrażliwość i empatię w tych młodych ludziach. 28 listopada młodzież miała okazję obejrzeć również spektakl, będący adaptacją lektury. Dzięki temu dyskusja na temat historii Oskara była pogłębiona i niezwykle dojrzała. Żyjąc w czasach konsumpcji i ciągłej pogoni, młodzież, dzięki książce Schmitta, potrafiła dostrzec wartości ważne, o których tak często zapominamy. Okres przedświąteczny sprzyjał refleksji i rozmowie o wzajemnej pomocy i zrozumieniu, wsparciu najbliższych i przyjaźni.

Zwieńczeniem rozważań były plakaty, w których uczniowie musieli wykorzystać przygotowane przeze mnie cytaty z książki, zinterpretować je w postaci sentencji

i wkomponować w grafikę odpowiadającą wskazanym fragmentom. Indywidualne spojrzenie, metafora i symbol stanowiły o wyjątkowości każdej pracy. Uczniowie pracowali w grupach, a efekty ich zmagań z lekturą można podziwiać na szkolnej gazetce wiszącej przy bibliotece szkolnej. Lekcja ta została zorganizowana w związku z projektem promowania czytelnictwa wśród młodzieży.

Realizacja projektu: Magdalena Sykut

Uczniowie klasy IV na lekcjach języka kaszubskiego realizowali dość nietypowy projekt czytelniczy.

Projekt oparty był na książce napisanej w języku kaszubskim pt.: „Mariolka i ji przigòdë” Romana Drzeżdżona, która znajduje się w zbiorach szkolnej biblioteki.

Uczniowie po zapoznaniu się z treścią „Mariolki” przystąpili do zadania, które polegało na zwizualizowaniu przedstawionego, baśniowego świata, w którym żyła bohaterka. Uczennice zadanie wykonały w sposób tradycyjny – rysując plakat, natomiast chłopcy stworzyli projekt w wirtualnym świecie Minecraft.

Realizacja projektu: Lucyna Reiter-Szczygieł

Proszę wstać, Sąd idzie!

Takimi słowami przywitał obecnych w sali rozpraw klasy VI Piotr Wiśniewski – woźny trybunału. Na początku grudnia bohater lektury „Ten obcy” Ireny Jurgielewiczowej, Zenon Wójcik (w tej roli Kajetan Pysz) został postawiony przed Wysokim Sądem klasy VI. Helena Popławska oraz Stanisław Sadło wcielili się w role sędziów, którzy rozpoczęli rozprawę słowami: „Sprawa toczy się przeciwko Zenonowi Wójcikowi, oskarżonemu o kradzież pieniędzy, wtargnięcie na teren prywatny i kradzież jabłek z sadu zgodzie z art.2 par.1 ust.21 w sprawie o kradzież i zawłaszczenie”. Po czym sędziowie uważnie przysłuchiwali się argumentom obrony (w roli obrońców: Maja Ułasik i Oskar Treder) jak i oskarżycieli (Katarzyna Tarczyńska i Patrycja Trzoska). Obie strony na zmianę powoływały swoich świadków. W złym świetle przedstawiali Zenka świadkowie bardzo dobrze znani uczniom. W ich rolę znakomicie wcielili się: Sonia Garbowska, która na czas rozprawy wcieliła się w okradzioną przez Zenka przekupkę z targu, Karol Sewerynek i Maks Doering, którzy jako powieściowi kumple - Wiktor i Władek - wdarli się w bójkę z oskarżonym. Po drugiej stronie ławy sędziowskiej stanęli jednak znakomicie przygotowani obrońcy, przywołując na świadków: Doktora Zalewskiego (w tej roli Oskar Treder) i jego córkę Ulę (Izabela Kiezik), przyjaciół Julka (Joachim Szczygieł) i Mariana (Bartłomiej Dulas), którzy usprawiedliwiali czyny kolegi, a także matkę z dzieckiem (Malwina Szymczyk), która zeznała, że to dzięki Zenkowi, jej dziecko wciąż żyje.  Aktorzy byli świetnie przygotowani, gdyż wcześniej zapoznali się ze scenariuszem, ale nie obyło się też bez improwizacji. Sędziowie musieli przywoływać do porządku świadków jak i emocjonującą się widownię.  Pod koniec lekcji czas było podjąć decyzję. Sędziowie musieli wydać wyrok. Dzięki licznym okolicznościom sprzyjającym, trudnej sytuacji życiowej i obronie swojego moralnego wizerunku przez oskarżonego, sąd uniewinnił bohatera. Wyrok uznano za prawomocny.

Lekcję przeprowadzono w ramach akcji promującej czytelnictwo wśród dzieci i młodzieży. Taki sposób omawiania lektury okazał się niezwykłym doświadczeniem dla młodych ludzi. Jednak dobra znajomość treści, opracowanie fragmentów lektury oraz emocjonalna identyfikacja z bohaterem stanowiły o sukcesie tego doświadczenia.  Okazało się, że łatwo oceniać po pozorach, ale czy warto... ? Zrodziły się pytania: czy otaczająca nas rzeczywistość jest czarno-biała a  ludzie są w paski...? Dzięki tej lekcji uczniowie sami wyciągnęli prawidłowe wnioski.

Książka po raz kolejny okazała się fantastycznym fundamentem do budowania świata wartości, kręgosłupa moralności.

Magdalena Sykut

Detektyw Pozytywka w Karczemkach